Χάλαμ, Ερρίκος

(Hallam, 1777 – 1859). Άγγλος ιστορικός. Αφού τελείωσε τις σπουδές του στο Ήτον και στην Οξφόρδη, εξάσκησε επί ένα χρονικό διάστημα το επάγγελμα του δικηγόρου, αλλά αργότερα αφού πέθανε ο πατέρας του και κληρονόμησε τη μεγάλη περιουσία του, ασχολήθηκε πλέον απερίσπαστος στις ιστορικές μελέτες. Διετέλεσε μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας του Λονδίνου και των επιτρόπων του Βρετανικού μουσείου. Η φήμη του ως ιστορικού συγγραφέα στηρίζεται αποκλειστικά στα 3 συγγράμματά του: Ανασκόπηση της κατάστασης της Ευρώπης κατά τον Μεσαίωνα (1818), Συνταγματική ιστορία της Αγγλίας (1827) και Εισαγωγή στη λογοτεχνία της Ευρώπης κατά τους IE’, ΙΣΤ’ και ΙΖ’ αιώνες (1838-39). Ως ιστορικός διακρίνεται για την περίτεχνη περιγραφή του και τη βαθύτητα, εμβρίθεια και αντικειμενικότητα με την οποία ερευνά τα ιστορικά γεγονότα, αν και πολλές φορές φαίνεται να είναι επηρεασμένος από τις πολιτικές θεωρίες του αγγλικού κόμματος των φιλελευθέρων, στο οποίο ανήκε. Tην προσοχή του ως ιστορικού προσέλκυσαν τα γεγονότα και όχι τα πρόσωπα, η δε ιστορική του αντίληψη αφορούσε ολόκληρη την κοινωνική κίνηση των εποχών, τις οποίες περιέγραψε.